Achter de wat rare bandnaam “Here’s to Us” gaan een paar bekende namen schuil: om te beginnen is er Nils Berg, klarinettist en fluitist en gezagvoerder van de band Cinemascope, waarvan ook bassist Josef Kallerdahl deel uitmaakt. Voor dit project trokken ze twee vrouwelijke muzikanten aan: op tenorsax is er Lisen Rylander Löve, die trouwens rond deze tijd een album onder eigen naam uitbrengt, getiteld “Oceans” en op trompet de Portugese Susana Santos Silva, een hele grote naam in het wereldje van de vrije impromuziek. Drie blazers en een bas dus, die de negen composities op deze plaat netjes onder elkaar verdelen.

Die negen tracks zijn genoemd naar de titels van de hoofdstukken van het Engelse Taalboek dat, althans naar de vertelling van Vilhelm Moberg, “The Emigrants”, Zweedse migranten gebruikten om tijdens hun overtocht naar Amerika in het midden van de 19de eeuw een aantal basistermen onder de knie te krijgen, tegen de tijd dat ze ginds voet aan wal zetten. Vandaar dus de plaattitel, maar ook songtitels als “Naturen och Werlden”, “Metalen och Stenar” -die voor zich spreken en “Själsförmögenheterna” (eigenschappen van de geest) of “Kroppsförmögenheterna” (eigenschappen van het lichaam).

Aan de muzikale kant, is deze plaat bijzonder evenwichtig opgebouwd: de veelal traag gespeelde thema’s worden zorgvuldig en geduldig opgebouwd en, zodra ze overeind staan, wordt er ruimte gemaakt voor echte improvisatie. Dat merk je al bij opener “Naturen och werlden”, maar het wordt netjes verdergezet in de meeste andere tracks: de vier geven er de voorkeur aan de melodie in de kijker te laten lopen, liever dan dat ze hun -bekende- technisch vermogen op het voorplan plaatsen.

Dat levert een geweldig mooie plaat op, heel rustgevend in deze hectische tijden: je kunt echt genieten van de manier waarop de muzikanten ten dienste van elkaar spelen en ruimte creëren voor elkaar. Heel af en toe wordt er eens de echt atonale toer op gegaan, maar nooit in die mate, dat het de niet-geoefende impro luisteraar zou kunnen afschrikken, integendeel: dit is de perfecte plaat om jezelf in de ongemeen boeiende impro-wereld te introduceren. Die wereld bestaat uit technische alleskunners, die met elke melodie aan de slag gaan en daar soms redelijk ontwrichtende resultaten mee neerzetten, maar wel altijd boeiend blijven. Deze vier doen het een flinke titel minder drastisch, maar precies omwille van de fluwelige zachtheid van deze plaat, klinkt ze zo verrassend. Geweldig spul!

(Dani Heyvaert)